Ik zit nu op de bus en ben een beetje verdrietig. Ik besef me nu dat ik pappa en mamma nog maar heel wijnig zal zien voordat ik op kamers ga en ja, dat valt me zwaar. Ik ben misschien wel groot en bijna volwassen, maar wie vind het niet moeilijk om weg te gaan bij hun ouders, je vertrouwde huisje met je eigen kamer en je eigen geur, een liefe hond en de berg in de tuin. In plaats daarvan krijg ik nu 16 vierkante meter en iets wat op een keuken moet lijken. Tien maanden lang zal ik daar wonen en dan weer twee maanden thuis. Zoals ik het nu zie wil ik ieder weekeind naar huis, helaas zit er wel 6 uur bus tussen thuis en school. Ik moet er gewoon het beste uit halen en het onwijs gezellig maken. Hopenlijk zo gezellig dat ik het niet erg vind om daar te wonen. Ik hoop ook dat ik snel nieuwe vrienden maak, maar zulke dingen kan je niet van tevoren plannen, dat is juist het lastige. Ik wil het liefst alles geplant en op papier hebben zodat er nergen misverstanden over kunnen komen. Het is een heel nieuw boek waar de paginas nog van leeg zijn. Ik zal het vullen met veel spannende en leuke verhalen!
Heel veel foto's in leuke lijstjes aan de muren hangen en overal neerzetten! En skypen :)! En het is moeilijk, maar het is zoals je zegt ook een heel leuk en spannend avontuur!
BeantwoordenVerwijderenhoi lois,
BeantwoordenVerwijderenHet is zeker heel nieuw voor jou maar je moet het maar zien als een uitdaging en dan komt het zeker goed.Nieuwe vrienden vind je overal als je er zelf voor open sta, en dat lukt je vast want ook van Nederland naar Noorwegen was spannend en dat is ook goed gekomen.
Maak er maar een fijn jaar van en een gezellig kamer veel succes met de voorbereiding kus oma miep.