De keurses over coelika was van laag niveau, heb uitgevonden dat wij dus eigenlijk alles al wisten. ''ik ben slim!'' Wel heb ik bedacht dat ik echt beter op moet letten met wat ik eet en wat ik niet moet eten. Met het woordje ''niet'' heb ik nog al wat problemen, want tja, tieners willen niet anders zijn! Zoals de kursesmevrouw het zo mooi verwoorden. Het ergste is, is dat het nog waar is ook. Ik vind het erg vervelend om in een restaurant naar glutenvrije alternatieven te vragen. Pappa en mamma vinden dat ik het wel moet doen, want hoemeer mensen het vragen hoe meer aandacht eraan word besteed, en dan hoef ik het uiteindelijk niet meer te vragen maar dan is alles net zo makkelijk als voor degene zonder coeliaki. Ik weet niet hoe het in Nederland is, misschien is het beter of slechter, maar nu weten jullie in iedergeval allemaal hoe het niet in Noorwegen is : ))